به نقل از فیزورگ، ناسا به تازگی اعلام کرده که ماموریت K2 توانست در اقدامی پیشگامانه، وجود 104 سیاره فراخورشیدی را تایید کند. این یافته‌ها شامل گروهی از چهار سیاره فراخورشیدی در اطراف یک ستاره میزبان است که احتمال وجود سیارات صخره‌ای مشابه زمین در آن‌ها زیاد است.

اگرچه این میزان در برابر بیش از 2000 سیاره کشف شده توسط کپلر بسیار کم است، اما برای ماموریت ثانویه K2رقم چشمگیری محسوب می‌شود.

تلسکوپ فضایی کپلر در سال‌های ابتدایی ماموریت خود از سه چرخ واکنش برای ثابت نگهداشتن خود در یک مکان در آسمان استفاده می‌کرد. این تلسکوپ با بررسی نوسانات نور ستارگان به شکار سیاراتی می‌پرداخت که از مقابل بیش از 150 هزار ستاره در میدان دید آن عبور می‌کردند. اما ناگهان یکی از چرخها از کار افتاد که بدون آن، کپلر نمی‌توانست ثبات خود را حفظ کند.

دانشمندان ناسا به جای کنار گذاشتن این فضاپیما، آن را در ماموریت دیگری موسوم به K2 به کار گرفتند که در سال 2014 آغاز شد. این ماموریت از نیروی فیزیکی خورشید برای حفظ ثبات کپلر استفاده می‌کند. نور خورشید به عنوان چرخ واکنش مجازی سوم عمل کرده و بطور فیزیکی به صفحات خورشیدی فضاپیما مانند چرخ واکنش سوم فشار وارد می‌کند. این فشار باعث می‌شود تا تلسکوپ در جای خود باقی بماند اما هر 80 روز یک بار موقعیت خود را تغییر می‌دهد تا نیروهای خورشیدی به محل درست اصابت کنند.

بیشتر سیارات تازه کشف شده توسط کپلر، در نتیجه تحلیل داده‌های جمع‌آوری شده در ماموریت اصلی کپلر هستند. اما ماموریت دوم نیز هرازگاهی اکتشافات مخصوص به خود را دارد. برخی از جالب‌ترین سیارات کشف شده که برخی از آن‌ها سیارات صخره‌ای به اندازه زمین هستند، بدون کمک‌های منحصربفرد K2 شناسایی نمی‌شدند.

از آنجایی که ستارگان کوتوله قرمز در سیارات رایج هستند، دانشمندان بر این باورند که ممکن است برای بررسی حیات مناسب باشند. این ستارگان پیر هستند و از این رو، سیارات آن‌ها از وقت کافی برای تکامل برخی از انواع حیات برخوردار بوده‌اند. ماموریت K2 به دانشمندان اجازه داد تا تعداد ستارگان کوتوله قرمز را تا 20 برابر افزایش داده و موارد بیشتری را برای مطالعه در اختیار ستاره‌شناسان قرار دهند.

برای مثال ستاره کوتوله K2-72 که در فاصله 181 سال نوری از زمین قرار گرفته، بطور کامل با این توصیف سازگاری دارد. جرم این ستاره نصف خورشید است و درخشش آن نیز بسیار کمتر است. اما از آنجایی که چهار سیاره احتمالا صخره‌ای اطراف آن در فاصله بسیاری نزدیکی گردش می‌کنند، برخی از آن‌ها ممکن است در منطقه قابل سکونت قرار داشته باشند و آب مایع در آن‌ها وجود داشته باشد.

این یافته‌ها در مجله Astrophysical منتشر شده است.